Woord: displezier
|
displezier , dispelzijr
, (displeizier) = ongenoegen, tegengestelde van pleizier; ’k heb ’t mit dispelzijr doan; ’k heb d’r ’n bult dispelzijr van had. ’t Fransche déplaisir. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
displezier , dispelzijer
, zie disodder *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |