Woord: Kea
Kea , kea
, in: ’t is ’n boudel, of: ’n hoeshollên van Kea = ’n opmoakersboudel = eene onordelijke, verkwistende huishouding. Zaansch: huishouding van Keja = “cour du roi Pétaud.” Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
Kea , kea*
, bij v. Dale: “de huishouding van Keja” = verwarde boel. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |