Woord: koerier
|
koerier , kerijr , kerair, koeraier
, in de uitdrukking: in ’n kerijr iets verrichten = snel, zonder rusten of slechts één oogenblik op te houden; ook = spoedig, in een oogenblik; Noord-Brabant in een koerier; “Ien âin koerâier wazze deur verheerdhâid oet zien sloppen en roamde tegen ’n stoapel potten en pannen ien ’t veurhoes dat diggels hom achternoa vlogen.” – “hai nuimde ’n haile rommel raore naomen ien ain kerair op.” Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
koerier , koerâier
, zie kerijr *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
koerier , ién èine koerier
, ommezien , (in een ommezien) ién èine koerier Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |