Woord: omdoen
|
omdoen , ōmdoun
, zie: ōmbuten, en: doun. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
omdoen , ümmedôn
, ʼt Er îmand ümmedôn = iemand bedriegen, foppen. Nu gelövik daj ʼt er mîn ümme wilt dôn!. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
omdoen , omdoen , (onregelmatig werkwoord)
, Zie de wdbb. – De boel omdoen, de vaten (of de kopjes en glazen) omwassen. || Ik moet de boel nog omdoen: dan ben ik klaar. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
omdoen , omdoun*
, zie ook doun *, ook de aanteekening. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
omdoen , [bedriegen] , ümmedôn
, ʼt Er îmand ümmedôn = iemand bedriegen, foppen. Nu gelövik daj ʼt er mîn ümme wilt dôn! Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
omdoen , ómdoon
, douch óm, haet of is ómgedaon , omdoen; omspitten; omploegen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
omdoen , ummedoon
, 1. foppen. 2. omdoen, b.v. van een das. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
omdoen , ummedoen
, deud umme, ummedoane , 1. iemand voor de gek houden; 2. omdoen. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
omdoen , ummedoen
, bedriegen. Jan, ie wilt ’t er mien ummedoen, iej vraog veuls te veule. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
omdoen , ommedoen , werkwoord
, 1. omdoen 2. oprollen, opslaan: van broekspijpen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
omdoen , ömdoén , werkwoord
, omslaan , (een sjaal) ömdoén (zie 'doén') VB: Doég dich 'n sjérp öm, 't ês sjpits boéte.; aangorden ( zie 'doen) VB: Doég dich 'n sjérp öm, 't ês biestig kaad; omspitten (zie 'doén) VB: Ich heb de moostem ömgedoën, meh noé heb ich waol de rök ién.; 'nnen drugen dook ömdoén verschonen (baby); 'nnen drugen dook ömdoén (zie 'doen') Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
omdoen , ummedoen , umdoen , (werkwoord)
, omdoen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
omdoen , umdoewn
, kappen, vellen, omspitten, omdoen , Ik héb driej beum lôte umdoewn. Ik heb drie bomen laten kappen. , D’n hof umdoewn. De tuin omspitten., Doe toch nen das um. Doe toch een das om. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
omdoen , [omdoen ] , ómdoon
, 1. omdoen 2. omspitten, omploegen , Doe mós dich eine slips ómdoon. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
omdoen , ómdoôn , ómdoon , werkwoord
, duit óm, deej óm, ómgedaôn/ómgedaon , 1. omdoen 2. omspitten 3. omploegen 4. omzagen; eine baum omdoon – een boom omzagen ook ómhauwe Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
omdoen , umdoon , werkwoord
, deut um, dieëj/deej um, umgedaon , omslaan, omspitten, ploegen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
omdoen , umdaon
, omdoen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. |