Woord: omgaan
|
omgaan , ōmgoan
, heerschen, van eene besmettelijke ziekte; de messels goan doar om = daar heerschen de mazelen. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
omgaan , omgoan*
, zie ook omnemen . Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
omgaan , umgaon mit
, a/ omgaan met, b/ hanteren. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
omgaan , ómgaon
, góng óm, haet of is ómgegange , omgaan, verkeren met; bederven, verzuren. De mëlk is ómgegange: de melk is zuur geworden. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
omgaan , ummegoan
, gung (gunk) umme, ummegoane , omgaan. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
omgaan , umgaon , sterk werkwoord, onovergankelijk
, 1. omgaan met, overweg kunnen Mit de buren mag ik niet graag umgaon (Bco), Daor kun je nich mit umgaon met die persoon valt niet om te gaan (Ros), Hij kun niet met pèerde umgaon (Sle), Kleine H. kan slecht met aandere kinder umgaon (Hijk) 2. (Zuidwest-Drents veengebied), in Zie laot ’t zök omgaon nemen beurtelings het werk over (Bov) 3. rondgaan, om iets heen gaan Bi’j zun eind umgaon um der te kommen? (Pdh), Een straotien umgaon een straatje omgaan (Sle), (fig.) Hij is de bocht omgaon is dood (Row) 4. opzij gaan Gaot ies ’n beetien umme (Ruw) 5. rondgaan, in ’s Winters met verkoldenheid of umgaonde gebreken (N:ti) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
omgaan , ommegaon , werkwoord
, 1. ergens omheen gaan, eromheen trekken 2. gebeuren, plaatsvinden 3. in iemands gedachten spelen 4. opschikken, opschuiven 5. veranderen van windrichting, ook: zijn mening herzien, zijn besluit veranderen en aldus het standpunt van een ander onderschrijven 6. met iemand omgaan, gezellige contacten met iemand hebben 7. te werk gaan, met iets handelen 8. verstrijken, voorbijgaan 9. langs een omweg gaan, een route nemen die langer is dan strikt nodig zou zijn 10. ‘rondgaan’ van een bep. ziekte, zoals griep Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
omgaan , ömgoën , werkwoord
, omvallen , (boom bijv) ömgoën (zie 'gaan') VB: De hôfs geng bang, dè boüm gèit nog neet öm.; verstrijken ömgoën (zie 'gaan') VB: Nao de lêste Groete Broonk zién al twie jaor ömgegaange Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
omgaan , ummegaon , umgaon , (werkwoord)
, omgaan. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
omgaan , [ergens omheen gaan, verkeren] , umgòn
, omgaan; zie voor vervoeging gòn , ’t Huuksken umgòn. Sterven. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
omgaan , umgaon , omgaon , sterk werkwoord
, umgaon - ging/gong um/omgegaon - umgegaon , omgaan; omgaon; omgaan; A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - ik kan meej gin dwarse meensen ómgaon Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |