Woord: oomkool
|
oomkool , hòmskool
, oomkòòl*. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
oomkool , oomkòòl*
, ook hòmskool; voor Van-der-hummes hoort men ook: Van-der-hummes met de keezekuten. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
oomkool , omkool , onkool , zelfstandig naamwoord
, de 1. sufferd 2. gek iemand, vreemde snuiter Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |