Woord: ouds
|
ouds , olds , oldsk, olsk
, (oudsch); dʼr olds oetkieken = er ouder uitzien dan de jaren meebrengen = ʼn old gezicht hebben; oldske of oldsche, olsche botter = boter door ouderdom bitter smakend; de melk is olsk zegt men als zij is van den vorigen dag, wanneer dus de versche, aangename smaak er af is. Oostfriesch olsk ûtsên, alsook: olske botter. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
ouds , olds*
, Nederlandsch ouwelijk. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
ouds , ouws , ous, ousk, ouwsig, ouwsk, ouwskig , bijvoeglijk naamwoord en bijwoord
, 1. (Nogal) oudbakken. | ’t Brood is ouws(ig). 2. (Nogal) muf, onfris. | ’t Lucht hier ouws(ig). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
ouds , oolds , bijvoeglijk naamwoord
, oudachtig, nogal oud eruitziend, smakend enz. Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
ouds , oolds
, in bi’j oolds van ouds Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |