Woord: pa
|
pa , poike*
, (paaike), vergel. moeke *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
pa , baa , böp , mannelijk
, grootvader. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
pa , pa , zelfstandig naamwoord mannelijk
, paas , pake , papa , pa Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
pa , pâ
, pa , Wa zi ónze pâ dôr van? Wat zegt onze pa daarvan? Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
pa , paa , zelfstandig naamwoord
, pa, vader; onze paa - vader; Dirk Boutkan: (blz. 59) onze / jullie(je) / hullie(je) paa; WBD III.2.2:64 'grotepa' = grootvader; WBD III.2.2:67 'pa' = vader; ook 'va'; 68 'papa' = vader Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |