Woord: schuwen
|
schuwen , schouen , schauen
, (Oldampt, Westerwolde) = schouen (Ommelanden) = schuwen. Spreekwoord: De schuldêge schout = die geen zuiver geweten heeft is schuw, houdt zich terug. Westfaalsch de schülliger schügget. Hooft. schuwen = ontwijken, mijden. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
schuwen , schuust
, (Hoogeland), voor: schuwt; algemeener is echter ook daar: schout; zie: schouen. Vgl. het Oostfriesch sjû, skjû, tusschenwerpsel om vogels te verjagen; Middel-Hoogduitsch, Middelduitsch schû, Oud-Hoogduitsch scû, interjectie om bang, schuw te maken en zoo te verdrijven. Vgl. ook: kuus. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
schuwen , schouwen , (zwak werkwoord, transitief)
, Schuwen, vermijden. Thans weinig gebruikelijk Vergelijk schouw I. || Om ghelijcke Inconvenienten, inbreucken ende anders te schouwen, (soude) die voorsz. Dijck ofte Zeeburgh op verscheyden plaetsen ... moeten verswaert worden, Priv. v. Westz. 168 (a° 1602). Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
schuwen , schouen*
, bij v. Dale schouw = schuw. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
schuwen , schaauwen
, schuwen, vrezen Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
schuwen , sjuue , werkwoord
, sjuude, haet gesjuut , schuwen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
schuwen , schuwen , zwak werkwoord, overgankelijk
, (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe) = schuwen, uit de weg gaan Hij schuwt het wark; hij is al meui, veurdat hij begint (Klv), Smerig wark schuwt hij niet (Ruw), Zij schuwt mij, ik kun de schorft wel hebben (Hol) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
schuwen , sjoûwe , werkwoord
, sjoûwde, gesjoûwd , tegenzin , (met tegenzin iets doén) zich sjoûwe vuur VB: Ich sjoûw mich vuur dè knién te goën sjtruepe. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
schuwen , sjoewe
, sjoewtj, sjoewdje, gesjoewdj , schuwen, verafschuwen , Hae sjoewtj ’t werk inne gaard en lieëtj ’t kroed mer gruje. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |