Woord: sprotter
|
sprotter , spròtter , (mannelijk)
, [weinig gebruikelijk] spreeuw. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
sprotter , spròtter , (mannelijk)
, spreeuw. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
sprotter , sprötter , sprutter
, zie: sproa. Ook voor: jonge spreeuw. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
sprotter , sprutter
, (Westerkwartier) = sprötter *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
sprotter , sprutter , de
, sprutters , (Kop van Drenthe) = spreeuw De spraoden, ...sprutters hebben op het glaas scheten (Een), z. ook sprao Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |