Woord: stinkhout
|
stinkhout , stinkholt
, bitterzoet; v. Hall. Vgl. kraibessen. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
stinkhout , stinkholt*
, zie ook kraibessen *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
stinkhout , stinkholt , het
, (Zuidwest-Drenthe) = hout van vogelkers, vuilbomenhout of wilde sering Stinkholt is er nog veule in de bossen, mar het wordt de leste tied een bult ekapt (Hav), Stinkholt of bospest (Wsv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
stinkhout , stinkhoolt , zelfstandig naamwoord
, et 1. vogelkers 2. sporkehout 3. bitterzoet 4. wilde sering Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |