Woord: voorhouden
|
voorhouden , veurhollên
, (= voorhouden), in: hij ken t’r nijt veurhollen = hij heeft achteruitgang in zijne zaken en kan het niet volhouden, waarvoor ook: hij ken ’t nijt veur’nkander, of: veur mekoar hollên – de kop t’r veurhollên = den moed niet verliezen in tegenspoed. aanhouden, niet afdoen van een kleedingstuk dat men vóór aan het lichaam draagt, bv. een schort, een voorhemdje; doe magst dat schoel nijt veurhollên, den wordt ’t onnuur; ’k wil ’t overhemd nijt veurhollen, ’k wil ’t veurwegdoun. aan ’t werk houden; hij ken ons wel veurhollên = hij kan wel vóór blijven, wij behoeven dus niet naar hem te wachten en kunnen geregeld doorwerken; zooveel ook als: hij geeft ons anslag, wanneer nl. de goede voortgang van een arbeid van dien werkman afhangt, bv. van een opperman. voor: elkander zoenen; ie mouten t’r ijs veurhollen (gij moet het er eens voorhouden), beginnen te vrijen, en zooveel als: gij moet niet te bloode, ook: niet te koud zijn. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
voorhouden , veurhollen*
, vergel. heerhollen * en kop 1. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
voorhouden , veurhaute
, hólj veur, haet veurgaute , voorhouden. Ich höb ’m gout veurgaute, wie er zich te gedraagen haet: ik heb hem goed voorgehouden, hoe hij zich te gedragen heeft. Al nao gelang de vietės, woomit ’t wiljt geit, móste mee of weenigger veurhaute: naargelang de snelheid, waa Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
voorhouden , veurhoalen , veurhollen
, 1. lang duren. 2. voorhouden. 3. (bij jagen) geweer richten een eindje vóór het object. 4. voorleggen. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
voorhouden , veurhoalen
, heuld veur, veur ehoalen , 1. lang duren; 2. voorhouden. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
voorhouden , veurholden , sterk werkwoord, overgankelijk
, voorhouden Za’k mien schoet maor veurholden? (Bor), Help is dat kalf het zoepen veur te hoolden (Pdh), Kinder moej niks veurholden, dan wilt ze het hebben ok (Eex), (fig.) Ik heb heur altied het beste veur eholden, en dan mut ze het zulf ook maor weten (Noo) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
voorhouden , veurholln
, er om spannen, moeite kosten. ’t Hef der veur eholln, um die stârke vesting in bezit te kriegn. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
voorhouden , veurholen , werkwoord
, 1. voorhouden: voor iets houden, bijv. Ik heb die koe wat waeter veurholen 2. wijzen op, proberen te doen inzien, bijv. Et is ’m mooier veurhullen as dat et is mooier voorgespiegeld, iene et goeie veurholen noemen, wijzen op wat het beste is (om te doen) Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
voorhouden , veurollen , (werkwoord)
, voorhouden, duidelijk maken. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
voorhouden , veurhèèwe
, voorhouden, doen inzien , Hèwt oewe scholk is veur, dan kan ik ziejn of ie oe stu. Houd je schort eens voor dan kan ik zien of deze jou staat., Iemes unne spiejgel veurhèèwe. Iemand een spiegel voorhouden. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
voorhouden , vurhaawe , sterk werkwoord
, vurhaawe - vurhiel - vurgehaawe , Henk van Rijen - voorhouden Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |