Woord: wildschut
|
wildschut , wildschut
, voor: levenslustig, wild meisje. (Weil.: wildschut = schutter, jager; v. Dale: wildschut, wildschutter = jager.) Zie: haister, en vgl. wildernis. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
wildschut , wildschut*
, bij v. Dale = jager, Hoogduitsch Wildschütz = strooper; vgl. haister *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |