Woord: salie
|
salie , zelve , (vrouwelijk)
, salie. Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
|
salie , savie , (vrouwelijk)
, salie. Zie Zilf. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
salie , zilft
, salie, eene plant, van ’t latijn salvia. Zoo zegt men zilverbosch, zilverroom of saliemelk enz. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
salie , zelve , selve
, salie, de echte Salie, Salvia officinalis, v. Hall. Neerl. Plantensch. p. 166. Gron. zelve, zelf, ook Overijs; Oostfr. Neders. Westf. selve, Kil. savie, salie, salgie, HD. salbei, salvei, OHD. salveiâ, salbeiâ. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
salie , selver , zelver , (vrouwelijk)
, salie. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
salie , zelve , (vrouwelijk)
, salie. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
salie , selve , (vrouwelijk)
, salie. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
salie , zelve , zelf
, salie, de echte Salie, Salvia officinalis; v. Hall Neerl. Plantensch. bl. 166. Drentsch, Overijselsch zelve, Oostfriesch, Nedersaksisch, Westfaalsch selve Kil. savie, salie, salgie, Hoogduitsch salbei, salvei, Oud-Hoogduitsch salveiâ, salbeiâ. Uit het Latijn salvia (= salie), van: salvus (gezond zijn) als geneeskruid. (v. Dale: selve was oudtijds de naam der Salie; vandaar het raadselachtig spreekwoordelijk gezegde: zelf is het beste kruid.) Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
salie , zelve
, Salie. Zelvemelk. Opmerkelijk is ʼt, dat salîmelk een minder edele beteekenis heeft. Op ʼt ijs koopt men voor ʼn cent een kopje saliemelk; doch moeder kookt ʼs zondagsavonds: zelvemelk. In ʼt Mnl. komt “selve” o.a. reeds bij W. v. Hildegaersbergh voor. Ook Limb. en N.-Brab. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
salie , zelve*
, bij v. Dale: “selve” was oudtijds de naam der salie, vandaar het zonderlinge spreekwoord: zelf is het beste kruid. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
salie , zelf
, zie zelve * (ook de aanteekening.) Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
salie , zelve
, Salie. Zelvemelk. Opmerkelijk is het, dat salîmelk een minder edele beteekenis heeft. Op het ijs koopt men voor een cent een kopje saliemelk; doch moeder kookt ʼs Zondagsavonds: zelvemelk. In het Mnl. komt “selve” o.a. reeds bij W. v. Hildegaersberch voor. Ook Limb. en N.-Br. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
salie , zėlf , mannelijk
, salie, Salvia officinalis, plant waarvan de bladeren geneeskracht hebben. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
salie , salie , de
, salie Haite melk mit salie was een middel tegen griep (Zui) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
salie , zelve , de
, salie, Salvia officinalis Veur zelvemelk deej een bladtien zelve in kokende melk (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
salie , salvia , de
, gekweekte salie, salvia De salvia’s wilt bie oes nog nich sproeten (Ros) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
salie , zelf
, ook zaelf, salie. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
salie , selver , zelfstandig naamwoord
, de; salie Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
salie , zelf , zelfstandig naamwoord mannelijk
, - , - , salie , (mnl. 'selve: salie) (vero.) VB: zelf gebrukdes te es te e kaw haws. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
salie , saovie
, salie. een tuinkruid, lip bloemige paarsbloeiende plant. een domme vrouw werd wel “‘n saoviebos” genoemd. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
salie , zelve , (zelfstandig naamwoord)
, salie. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
salie , selve , selver, zelve
, salie (salvia officinalis). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
salie , saovie , sèlf, zèlf, zilf , zelfstandig naamwoord
, salie (tuinkruid) (West-Brabant); sèlf; salie (tuinkruid) (Den Bosch en Meierij); zèlf; salie (tuinkruid) (Land van Cuijk); zilf; salie (tuinkruid) (Eindhoven en Kempenland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
salie , saovie , zelfstandig naamwoord
, salie (Salvia); Cees Robben – [Vrouw tegen dokter:] Hêêl oe lèzzen-meel en kalmoes/ saovieblad... kemille-thee/ höskes-lôôf en hoest-sjuup-sjuupkes../ Dingen... waor ie [de patiënt] niks aon hee... (19551217); WBD III.4.3:321 saovie - salie (Salvia officinalis), ook 'selvia); WBD III.2.3:130 'savie' = salie; ook 'salvia'; Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch dialect - 1899 - SAVIE zelfstandig naamwoord m. - salie, Fr. sauge; Hft. SAVIE - salie; saviemelk - saliemelk. Kiliaen - savie en salie. Hees savie (VIII:80) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |