Woord: Altever
Altever , Alteveer , zelfstandig naamwoord
, et; aanduiding voor een zeer afgelegen plek, lett. ‘al te ver’, in het bijzonder onder Buil Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |