Woord: bijdehandje
bijdehandje , biederhantje
, zie: biederhante. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
bijdehandje , bi’jdehaantien , bi’jderhaantien , zelfstandig naamwoord
, et; bijdehand kind Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
bijdehandje , bavvejëunsje , zelfstandig naamwoord onzijdig
, bavvejëunsjes , - , bijdehandje , (bijdehandje met spreken) bavvejëunsje VB: Dat bavvejëunsje haw ze wëurdsje waol weer vêrdig.; biéderhénsje bijdehandje biéderhénsje Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
bijdehandje , [slim kind] , biedehendje , (onzijdig)
, bijdehandje, slim kind Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
bijdehandje , betje behei
, bijdehandje Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. |