Woord: blespoter
blespoter , blispoter , zelfstandig naamwoord
, de 1. iemand die voorop gaat, degene die de zaak aan de gang brengt, die met zijn prestatie een voorbeeld is voor anderen 2. koe die voorop gaat in een groep koeien Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |