Woord: aanharker
|
aanharker , anharker , de
, anharkers , degene die aan‑ of bijeenharkt As der gien anharker was, mus ie later naoharken (Pes), As het mooi gunk mit heuilaan, dan kun de anharker goed anheuien (Ruw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |