Woord: aanreiken
|
aanreiken , anrekng , werkwoord
, aanreiken Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
aanreiken , aareike
, reikde aan, haet of is aagereik , aanreiken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
aanreiken , anrekken , anrieken, anreiken, anraiken , zwak werkwoord, overgankelijk
, Ook anrieken, anreiken, anraiken (Kop van Drenthe) = aanreiken Kuj mij die stoel wel anrekken? (Hgv), Rek mij die vork ies an (Oos), Riek mij de sukerpot even an (Sti) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
aanreiken , anrekkn
, aangeven (letterlijk). Kuj mie de koffiekanne effm anrekkn. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
aanreiken , anrekken , anrieken, anreiken , werkwoord
, 1. aanreiken, aangeven 2. langsbrengen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
aanreiken , añraaike , werkwoord
, raaik an, raaikte an, añgeraaikt , aangeven Raaik me ’t kommechie is añ Ook lange Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |