Woord: aansporen
|
aansporen , aasjpaore
, sjpaorde aan, haet of is aagesjpaort , aansporen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
aansporen , ansporen , zwak werkwoord, overgankelijk
, aansporen Hij is zo bleu as wat; hij moet wat anspoord worden (Row), Der bint mèensken, die moej altied ansporen, aans gaot ze nooit hen ’t wark (Eke) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
aansporen , ônspoore
, aansporen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
aansporen , aanspoeare
, aansporen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |