Woord: achterdochtig
achterdochtig , achterdochtig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, achterdochtig, argwanend Ze keken hum allemaole wat achterdochtig an (Zdw), Hij was, dunkt oons, aordig achterdochtig; hij vertrouwde het niet (Wsv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |