Woord: adder
|
adder , edder
, adder. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
adder , edder
, adder Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
adder , edder , adder
, edders , (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe). Ook adder (Zuid-Drenthe, Noord-Drenthe) = 1. adder Niet in die lange heide lopen, der kun wel ies een edder zitten (Sle), Der zit een adderdie onder het grös (Dwi), ...onder het roet (Nor), Hie springt umhoog, of e deur een adder beten is (Eex), Vrogger worde der beweerd dat een adder zien starte in de bek stak en dan de meinsen as een hoepel achternao runde (Hav) 2. gemeen persoon, serpent Wat een adder van een wicht (Pdh), zie ook adderig Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
adder , adder , zelfstandig naamwoord
, de 1. adder 2. hoopje menselijke uitwerpselen in de natuur 3. venijnige persoon Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
adder , aor , aore
, adder. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |