Woord: afkeuren
|
afkeuren , aafkeure
, keurde aaf, haet of is aafgekeurt , afkeuren. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
afkeuren , ofkeuren , zwak werkwoord, overgankelijk
, afkeuren Oos eerappels bint ofkeurd (Rol), Hij is zölf an het tummern egaone en nou hebt ze hum de boel of ekeurd (Hgv), Hie is ofkeurd veur deeinst voor militaire dienst (Gas), Dat keur ik of, waj daor doet (Dwi) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
afkeuren , ofkeuren , werkwoord
, afkeuren Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
afkeuren , ofkeure , werkwoord
, keur of, keurde of, ofgekeurd , afkeuren Ook opkeure Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
afkeuren , aofkëure , werkwoord
, këurde aof, aofgekëurd , afkeuren , VB: Ekere mêns môt zoe 'n biestery toch aofkëure. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
afkeuren , [afkeuren] , aafkäöre
, afkeuren Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
afkeuren , aafkeure , aafkuuëre , werkwoord
, eerste vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; tweede vorm Weerts (stadweerts); afkeuren Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |