Woord: afraden
|
afraden , ofraod
, (het) afraden) deur ’t ofraod = door het afraden Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
afraden , aafraoie
, raoi, raois, raoit, raoide, geraoie , afraden. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
afraden , aafraoe
, raode aaf, haet of is aafgeraoe , afraden. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
afraden , ofroan
, reud of, of eroane , afraden. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
afraden , ofraon , sterk, zwak werkwoord, overgankelijk
, afraden Die koop moe’k je toch wal stark ofraon (Ndo), Dat zaakie deugt niet, ik zol het joe ofraoden (Nije) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
afraden , afraoje
, afraden , Afraoje is iin, mér lûstere, die jóng van teegewórreg hébbe gin órre mér. Afraden is één, maar luisteren, de kinderen van tegenwoordig luisteren niet meer. Voltooid deelwoord afgeraoje. Ik héb'bet hum nog zó afgeraoje mér wa dènkte, héij lûstert nójt nèrges nô, de pûitóór. Ik heb het hem nog zo afgeraden maar wat denk je, hij luistert nooit, de dwarskop. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
afraden , ofraoden , werkwoord
, afraden Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
afraden , [de raad geven iets niet te doen] , ofraoden , ofraojen , (werkwoord)
, afraden. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
afraden , afrôje
, afraden , Afrôje is ènrôje. Afraden is aanraden. Het afraden van een verkering leidt tot een hechtere band. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
afraden , aafraoje , werkwoord
, rieëtj/reutj aaf, rooj aaf, aafgeraoje , afraden Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
afraden , afraoje , zwak werkwoord
, afraoje - raojde(n) aaf - afgeraoje , afraden; A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952): ik hèb et em afgeraoje; Cees Robben – Mar afraoje is aonraoje (19641106) [een wijs advies om iets niet te doen wordt vaak niet opgevolgd]; Henk van Rijen: afraojen is ònraoje Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |