Woord: afsjouwen
|
afsjouwen , ofsjouwe , werkwoord
, 1. Aflopen. | Ik hew heêl Hoorn ofsjouwd voor ’n nuwe skemerlamp. 2. Totaal afdragen, door ruw en intensief gebruik verslijten. | Hai het die jas finaal ofsjouwd. Vgl. Fries ôfsjouwe. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
afsjouwen , ofsjouwen , zwak werkwoord, overgankelijk
, aflopen Ik gao veur die bosschop niet het hiele dorp ofsjouwen (Ker), Ik kan het hiel darp ofsjouwen met die collectebus (Sti) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
afsjouwen , afsjouwe , zwak werkwoord
, uitputten; En daansen as ze kan! Ze wit van gin uitschaaien en ze sjouwt oe aaf as 'nen hond in 'nen botermeulen. (Kubke Kladder; ps. v. Pierre van Beek; NTC; Uit ‘t klokhuis van Brabant 9; 22-02-30) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |