Woord: afsterven
|
afsterven , afstèèreve
, sterven (van een plant). Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
afsterven , ofstärven
, 1. afsterven. 2. door de dood ontvallen. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
afsterven , ofsterm
, sterm of, of estörm , afsterven. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
afsterven , ofstarven , sterk werkwoord, onovergankelijk
, afsterven De erpel starft al mooi of (Sle), Vleden joor is hum de vrouw ofstörven (Bov), De blooumen bint an het ofstaarven (Eex) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
afsterven , ofstârvm , ofstarvm
, 1. afsterven. As der van ofstârvm spraoke is, dan wordt er bie mensn edach an stârvm in vertrouwm op de hemel. Zie zek dan “Wat is die man toch goed ofestörvm”. 2. afsterven, verwelken. De koppm van de boomm bint ofestörvm. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
afsterven , ofstarven , werkwoord
, afsterven Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
afsterven , ofstärven , (werkwoord)
, afsterven. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
afsterven , [afsterven] , aafsterve
, afsterven , Ei verke laote aafsterve oppe leier. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |