Woord: bedrijvig
|
bedrijvig , bedrievig , bedrieverig
, Ook bedrieverig (Zuidwest-Drenthe, zuid) = bedrijvig Hij was aordig bedrievig druk bezig (Dwi), Een bedrieverig meinse (Zdw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
bedrijvig , bedrievig , bijvoeglijk naamwoord
, bedrijvig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
bedrijvig , bedryvig , bijvoeglijk naamwoord
, bedrijvig , VB: Sjik mich dat keend neet mie, dat ês mich vëul te bedryvig; druk (met veel lijnen, motieven) bedryvig VB: Dèn tepiet ês zoe bedryvig, dao krys te pyng aon d'n oüge van; onrustig zenuwachtig; bedryvig (vero.) VB: Sjik mich dat keend neet mie, dat ês vëul te bedryvig. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
bedrijvig , wärkerig , (bijvoeglijk naamwoord)
, bedrijvig. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |