Woord: bedwingen
bedwingen , bedwénge
, bedwóng, haet of is bedwónge , bedwingen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
bedwingen , bedwingen , sterk werkwoord, overgankelijk
, bedwingen Hij kun zuch nich bedwingen, hij mus lachen (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
bedwingen , bedwynge , werkwoord
, bedwoûng, bedwoûnge , bedwingen , (afw. vormen o.t.t. hër bedwynk zich, dier bedwynk uch) VB: De môs dich liere bedwynge en neet vuur ekere sjiët giftig wërde. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |