Woord: beëlzebub
Beëlzebub , belzeböp , mannelijk
, beëlzebub: hoofd der duivelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
beëlzebub , beelzebal , de
, (Hav) = harde werker met hoog tempo Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |