Woord: bloedje
bloedje , [klein kind] , blôdjes
, van kinder. Bloeien van kinders. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
bloedje , blö̂djes
, van kinder. Bloeien van kinders. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
bloedje , bluujke , o
, bluudjes , bloedje (troetelnaam voor een klein kind); bluudjes van kiender koosnaam voor kinderen. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
bloedje , bluitje , onzijdig
, arm kind. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
bloedje , bluujke , zelfstandig naamwoord
, hulpeloos kindje. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
bloedje , bloedtien , het
, (Zuidwest-Drenthe, zuid) = lief kind Ach, mien bloedtien, hebt ze oe eplaogd? (Dwij) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
bloedje , bluugies
, bloedjes (kleine kinderen). ’t Bint nog zökke bluugies. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
bloedje , bloetien , zelfstandig naamwoord
, et; bloedje, in bijv. een bloetien van een kiend Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
bloedje , bloechie , bloedjie , zelfstandig naamwoord
, bloechies, bloedjies , onnozel, hulpeloos kind Ook bloedjie Zie ook wurmpie Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
bloedje , bleudsje , zelfstandig naamwoord
, bakvis , e joonk bleudsje VB: Wat zoe e joonk bleudsje ién zoe 'nnen awwe kël zuút, m'nne leve Slivvenhier.; bleudsjes bloedjes bleudsjes VB: 'Heb toch kompassie mêt die érm bleudsjes van keender', jaomerde de érm vroûw. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
bloedje , bluujke
, onschuldig, lief kind, dat b.v. ziek is of andere moeilijk heden heeft. meervoud: “bluuje” of “bluujkes”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
bloedje , bloejke
, klein kind (een beetje zielig bedoeld) , die twee akkedere nie en die bloejkes mottenut besniete = die twee kunnen niet met elkaar overweg en de kinderen zijn er de dupe van- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
bloedje , bleûtje
, bleûtjes , (verkleinwoord) meisje, zielig Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
bloedje , bluuke , bluujke , zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
, bloedje, hulpeloos kind; bloejke; Anoniem – 1959 – ; Nillus ha zis klène bluukes; daor ware twee platte kender bij; Jaans moes nog wè zuutjes aon doen; was pas efkus in de rij .(Nieuwe Tilburgse Courant - donderdag 19 november 1959; Uit Tilburgs folklore - 'n Kaoi rikkemedaosie); Cees Robben – Kek-is wen lillukkers dè bluuike trekt... (19680223); Dialectenquête 1879: bluke; Frans Verbunt: bloejke: bloejkes van kènder; A.P. de Bont, Dialect v. Kempenland (1958): bluujke zelfstandig naamwoord onzijdig 'bloeike' - bleedje; J. Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch dialect (1899): BLOEIKE(N) in de Kemp. ook bloiken, blujken; arm, beklagensweerdig kindje. Verkleinwoord v. bloed, bloedje, arm en beklagenswaardig kind .Jan Naaijkens - Dè's Biks - 1992 – (1992): bluujke - hulpeloos kindje Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |