Woord: braakland
|
braakland , braakland , (zelfstandig naamwoord onzijdig)
, ; zie braak I. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
braakland , braoklanjt , onzijdig
, braoklènj , braakakker. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
braakland , braoklaand , zelfstandig naamwoord
, et; land dat braak ligt Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |