Woord: briket
|
briket , brekët , vrouwelijk
, brekëtte , brekëtje , briket. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
briket , breket , briket , zelfstandig naamwoord
, de; briket: bep. langwerpig stuk brandstof Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
briket , brikêt , zelfstandig naamwoord vrouwelijk
, brikêtte , brikêtsje , briket , VB: Zuús te dè gèle roük oét de sjoûw koëme? Dao zién ze haos ziëker bnkêtte aon 'r sjtoëke. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
briket , brekèt , (vrouwelijk)
, brekètte , brekètje , briket Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
briket , briekèt , zelfstandig naamwoord
, briket; geperste vaste brandstof; Interview dhr. Van den Aker – 1978 – “Vur vèèf sènt briekètte, dan hadde vur en dubbeltje, dan hadde dan tien briekètte vur vèèf sènt.” (transcriptie Hans Hessels 2014) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |