Woord: brobbel
|
brobbel , bórbel , mannelijk
, bórbele , burbelke , puist of bobbel. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
brobbel , brobbel , zelfstandig naamwoord
, de 1. waterbel, luchtbel 2. dikke en/of mooie vrouw, meid Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
brobbel , brôbbel, , zelfstandig naamwoord mannelijk
, brôbbel,e , brubbelke , oneffenheid , VB: 't Iés zit voül brôbbele, v'r kênne neet sjerze.; puist brôbbel (vr.) (-e, brubbelke) VB: Ze gaans gezich zaot voül brôbbele. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
brobbel , bróbbel , zelfstandig naamwoord
, bróbbels/bróbbele , brubbelke , puist, zweertje ook broebel, brozel Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
brobbel , bróbbel , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, bróbbel , brubbelke , puist(je) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |