Woord: dauw
dauw , dau , dou , (mannelijk)
, dauw. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
dauw , dau , mannelijk
, dauw Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
dauw , dou , mannelijk
, dauw. Den dou lik noch oppẹ klee: het klaverveld ligt nog vol dauw. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
dauw , dauw , de
, Rekking in Veenkoloniën, Zuidoost-Drents veengebied = dauw Het gres is nog nat van de dauw (Sti), Ze gaot ’s morgens veur dag en dauw der al oet (Vri) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
dauw , daauw
, dauw. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
dauw , douw
, dauw Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
dauw , daauw
, dauw , Al vur dag én daauw wôrre die manne hier, ze wulle'ner ne langen dag van maoke. Al voor dag en dauw waren die jongens hier, ze willen er een lange dag van maken. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
dauw , doüw , zelfstandig naamwoord
, dauw , doüw VB: D'n doüw lik sjmuerges op 't gräos. Zw: Vuur däog en doüw. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
dauw , dáúw
, dauw Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
dauw , daauw
, dauw. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
dauw , daaw , zelfstandig naamwoord
, WBD III.2.3:154 'dauw' = stijf steenvruchtensap, ook:'most', 'snot'; A.P. de Bont: daauw zelfstandig naamwoord.m. - dauw Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |