Woord: deemster
|
deemster , deemster , zelfstandig naamwoord ’t
, Schemer, donkerte (verouderd). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
deemster , deemer
, schemer. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
deemster , [nevel] , deemster
, nevel, mist; deemsterig, nevelig. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
deemster , deemster , zelfstandig naamwoord
, duister (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
deemster , deemster , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, schemering (late) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |