Woord: dwang
|
dwang , dwank , mannelijk
, dwang. Mótte is dwank en kriesje is kénjergezank: tot iets gedwongen worden, is vervelend. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
dwang , dwang , de
, dwang Ik heb een hekel aan dwang (Sle), Hij hef het onder dwang daon (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
dwang , dwaank , zelfstandig naamwoord mannelijk
, - , - , dwang , VB: Ich hoëp dat v'r gèinen dwaank hôvve te gebruke meh dats te 't oét d'n èige dèis. Zw: Môtten ês dwaank en buüken ês keenderzaank (gezegd tegen kinderen die 'dwingen') Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |