Woord: eeuwig
eeuwig , [versterking] , ieuwîg
, (= eeuwig), als versterkend bijw.: ieuwîg mooi, enz. Gron. ijvîg, ijwîg (mooi, lelk, lank, enz.). Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
eeuwig , ijwîg , ijvîg, aiwîg
, eeuwig; altied en ijwîg, tautologie = altijd, steeds met ongunstige beteekenis; hij zit altied en ijwîg in de harbarg; zij ’s altied en ijwîg narrig en prötêlg; hij stait altied en ijwîg laot op, enz. – Ook als bijwoord: ijwîg mooi, voel, lelk, vervelend, enz.; doar zag ’k ijwîg tegen an; doar heb ’k ’n ijvîgen wark mit had = ontzettend veel werk. En als tusschenwerpsel: wel ijwîg = wel verbazend! enz. Vgl. Vondel: eeuwigh en altijt, (Lucifer). Zie ook: ijbals. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
eeuwig , éwwig
, eeuwig, reuze ’t Is éwwig zund) het is reuzejammer. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
eeuwig , eêuwig , bijvoeglijk naamwoord en bijwoord
, in de zegswijze ’t is eêuwig verlamd, het is toch bar. – ’t Is eêuwig (’n eêuwige) zonde, het is erg jammer. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
eeuwig , eêuwigse , eêuwisse , bijvoeglijk naamwoord en bijwoord
, Buitengewoon lang of erg. | ’t Duurde ’n eêuwigse toid. ’t Is ’n eêuwigse zonde. Hiernaast komt de geassimileerde vorm ‘eêuwisse’ voor. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
eeuwig , eewich
, eeuwig. Eewich en erfelik: eeuwig en altijd. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
eeuwig , eeuwig en erfelijk , bijwoord
, altijd maar weer (KRS: Wijk, Werk, Bunn; LPW: IJss, Mont, Cab) Ook in de Vechtstreek (Van Veen 1989, p. 53). Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
eeuwig , iewig
, erg; * iewig zunde: erg jammer. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
eeuwig , ieuwig , eiwig, aiwig, eeuwig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe) Ook eiwig (Zuidoost-Drents veengebied), aiwig (Kop van Drenthe), eeuwig (Noord-Drenthe, Zuid-Drenthe) = 1. eeuwig, altijd Hij is aaid en eeuwig te laot (Eex), Ie kunt het niet eeuwig volholden (Bei), Hie mient dat hie een ieuwig leven hef (Schl), Hie zit eeuwig te zeuren (Gas), In der ieuwige dagen niet nooit (Sle), Die kwam ieuwig en altied te laat (Bor) 2. versterkend Het is eeuwig zunde (Mep), ...ieuwig jammer dat ik het niet zien hebbe (Sle), Het is een ieuwig mooi laand daor in en um Dwingel (ku), Het is iewig verdomd ik doe het in geen geval (N:Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
eeuwig , eeuwig
, eeuwig Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
eeuwig , uwweg
, eeuwig , Ik zit uwweg én aalté aachter de kómpjoeter és ik wir iet nuuws gevonden héb. Ik zit eeuwig en altijd achter de computer als ik weer iets nieuws gevonden heb. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
eeuwig , iewig , ieuwig, eeuwig, ewig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, 1. altijd blijvend 2. steeds maar doorgaand, steeds weer de kop opstekend 3. in hoge mate Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
eeuwig , êêuweg , bijvoeglijk naamwoord
, eeuwig ’t Is êêuweg zonde ’t Is bijzonder jammer ’t Is êêuweg en altijd ‘tzelfde Het is altijd hetzelfde liedje Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
eeuwig , iewig , bijvoeglijk naamwoord
, eeuwig , VB: Ich bliéf dich iewig daankber Ook in iewig zeut: intens zoet. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
eeuwig , [tegenover tijdelijk] , öwig
, eeuwig Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
eeuwig , öwig èn altèìjd
, eeuwig en altijd Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
eeuwig , iewig
, 1. bn., eeuwig. IJ met zien iewige segrette; 2. bw., heel erg. Dät is iewig zunde. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
eeuwig , iwwig
, eeuwig , Hèij zit ’r iwwig én âltè durhinne te prôte. Hij zit er voortdurend doorheen te praten. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
eeuwig , ieëwig
, eeuwig , Hae zuut t’r oet of d’r ’t ieëwig laeve haet. Waat doortj ieëwig? Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
eeuwig , ieëwig , bijvoeglijk naamwoord
, eeuwig Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
eeuwig , euweg , bijwoord, bijvoeglijk naamwoord
, eeuwig; korte eu; Cees Robben – Euwig jong.. en euwig oud. (19700417); ‘As gij dè veur mekare wit te boksen, zal ik oe euwig dankbaor zèèn…’ (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006); Ik heb toen boven op de zolder bij ons thèùs, op men knieën un héél rôzenhuuke zitten bidden, dè’k mar nôot naor de hel zô hoeven. Euwig braande, des lang. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006); 's Moeder heej ôk nie 't euwege lèève. (Jos Naaijkens; ‘Mènne ceeveej’; CuBra); uitdr: Henk van Rijen: euweg sund - bijzonder jammer; A.P. de Bont: bnw. en bijw. 'éuwig' - eeuwig Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
eeuwig , ieëwig
, eeuwig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. |