Woord: eigenzinnig
|
eigenzinnig , eenzinnîg
, eigenzinnig, koppig, Gron. ijnzinnig. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
eigenzinnig , eigezinnich
, eigezinnigger, eigezinnichste , eigenzinnig. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
eigenzinnig , eenzinnig
, (wm) = eigenzinnig, koppig Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
eigenzinnig , iegenzinnig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, eigenzinnig Wat is dat een eigenzinnig kind, het geit altied maor zien eigen gang en dut zoas e zölf dunkt (Gie) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |