Woord: eik
eik , eeke , (vrouwelijk)
, eik. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
eik , eike , (vrouwelijk)
, eik. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
eik , eekn , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, eekn , eeksken , eikeboom Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
eik , éêk , m
, eik Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
eik , eek , zelfstandig naamwoord de
, Dialectische variant van eik (verouderd). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
eik , eik , mannelijk
, eike , eikske , eik. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
eik , iek , ieke, eik, eeik, eek, eke, aik , de
, ieken , (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe). Ook ieke (Zuidwest-Drenthe, zuid), eik (Kop van Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied), eeik (Midden-Drenthe), eek (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe, wp), eke (Zuidwest-Drenthe, zuid), aik (Kop van Drenthe, Veenkoloniën). De genoemde vormen komen met name in samenstellingen voor, omdat voor de eik vaak de vormen met -boom worden gebruikt = 1. eik Der steeit bij oons an de dam nog een beste eek (Gas), Die ekkelboom drag geweldig maar: Het bint daor almaol ieken (Sle), zie ook iekenboom, ekkelboom 2. schors van de eik (Zuidwest-Drenthe, zuid, N, wp) Die schors nume wij iek (Hgv) 3. plantensap (Zuidoost-Drents zandgebied) Iek is blauw vocht, wat oet iekenholt trekt wat net kapt is (Odo), Oet een peerdebloem lekte iek, daor kreej van die smerige vlekken van op de handen (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
eik , aojk
, eik , Diejen aojk is meej de lèste störm umgewaojd, héij was wél twihónderd jaor oud. Die eik is met de laatste storm omgewaaid, hij was wel twee honderd jaar oud. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
eik , èik , zelfstandig naamwoord mannelijk
, èike , èikske , eik , VB: Ién de Saovelsbos sjtèit 'nnen èik dè ês toch mênstens 300 jaar aad. Zw: Ich woûw dats te op 'n èik zaots: verwensing; ich woûw dats te op 'n èik zaots verwensing (bep. verwensing); ich woûw dats te op 'n èik zaots Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
eik , eike , (zelfstandig naamwoord)
, eik. Men zegt wel iekenolt maar nooit iekenboom. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
eik , èèk , zelfstandig naamwoord
, èkske , eik; Cees Robben: en kiest van waajbôomehout òf van èèke; Henk van Rijen: (boogschuttersterm) enen boog van turks èèke - latboog van lagen hout; Dialectenquête 1876 - klauter in den êikenboom (ê = die in gête - geiten); A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant; Antwerpen 1952 – ; ónder diejen èèk ligge veul èèkels Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |