Woord: erbij
|
erbij , derbie
, erbij. Dat hink derbie wie ’t viefde raat aan ’ne waage: dat hangt erbij als het vijfde wiel aan een wagen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
erbij , debié , bijwoord
, erbij , debié VB: 't Ês e sjendaol wies tich debié löps. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
erbij , derbi’j , (bijwoord)
, erbij. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
erbij , dan d’rbèij
, bovendien Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
erbij , [erbij] , t’r bie
, erbij Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
erbij , derbiê , derbie
, erbij ook derbieje, terbiê, terbieje Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
erbij , terbiê , terbie
, terdien , erbij ook terbiej(e), derbiê, derbiej ; (meervoud) die van jou terdien Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |