Woord: erfgoed
|
erfgoed , oarfgood , zelfstandig naamwoord
, ergoed Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
erfgoed , erfgout , onzijdig
, erfguitje , erfgoed. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
erfgoed , ärfgoed
, erfenis. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
erfgoed , arfgoed , het
, erfgoed, erfenis Die koppies, dat is nog arfgoed (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
erfgoed , arfgoed , zelfstandig naamwoord
, et; erfgoed Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
erfgoed , érfgood , zelfstandig naamwoord onzijdig
, érfgeuder , - , erfgoed , VB: De érfgeuder zién mer bij twie maan teréch koëme. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
erfgoed , êrfgood , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, erfgoed Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |