Woord: erfstuk
|
erfstuk , erfsjtök , onzijdig
, erfsjtökker , erfsjtökske , erfstuk. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
erfstuk , arfstuk , het
, erfstuk Dat aarfstuk wil ik veur gien geld missen (Eco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
erfstuk , arfstok , zelfstandig naamwoord
, et; erfstuk Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
erfstuk , érfsjtök , zelfstandig naamwoord onzijdig
, érfsjtökke , érfsjtökske , erfstuk , VB: Dat brösjke ês nog 'n érfsjtök van me groetmôjjer. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
erfstuk , [erfstuk] , èrfstök , (onzijdig)
, erfstuk Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
erfstuk , êrfstök , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, êrfstökke , êrfstökske , erfstuk Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |