Woord: etter
|
etter , èter
, (de è als in: maire); schimpwoord voor: nijdig, vinnig, boosaardig vrouwspersoon of meisje; ook voor een lastig, ongezeggelijk kind; bist ’n èter; ’t is ’n kwoad èter; dat èter het mie al genōg ploagt. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
etter , àtr , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, etter Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
etter , atter , zelfstandig naamwoord de/’t
, Variant van etter (verouderd). Vgl. Fries atter. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
etter , etter , zelfstandig naamwoord de
, Ook: klier, onsympathiek individu. | Ik vind ’t ’n etter van ’n vent. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
etter , ëtter , mannelijk
, etter, pus, ouder is mateerie. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
etter , etter
, wondvocht. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
etter , etter
, nare vent. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
etter , etter , de
, etters , 1. etter Der komp etter oet die wonde (Gas) 2. vervelend persoon, klier Wat een etter van een vent (Klv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
etter , etter
, etter Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
etter , êtter , zelfstandig naamwoord mannelijk
, etter Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |