Woord: geraas
geraas , geraos , onzijdig
, geraas. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
geraas , geroos
, geraas. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
geraas , geraos
, geraas. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
geraas , geraos
, geraas , Héij git'ter meej veul geraos én kebaol óp af, mér't liep mistal meej ne sisser af. Hij gaat er met veel geraas en kabaal op af, maar het liep meestal met een sisser af. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
geraas , geroos
, geraas Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
geraas , [het aanhoudend razen] , geraos , (zelfstandig naamwoord)
, geraas. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
geraas , geraos , (onzijdig)
, geraas Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
geraas , geraos , zelfstandig naamwoord
, geraas; Cees Robben - et geraos Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |