Woord: huts
|
huts , huts
, ook met den huts = in menigte, hoeveelheid. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
huts , huts , höts, öts , vrouwelijk
, hutse , hutske , bult.; höts buil, bult, zie ook: huts. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
huts , öts , huts , mannelijk
, ötse , ötske , buil. Hae haet ’n öts aan de kop wie ’n voės: hij heeft een enorme buil aan zijn hoofd. ’n Öts wie de paatesjkirk: een grote buil. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
huts , huts , zelfstandig naamwoord vrouwelijk
, hutse , hutske , buil , VB: Noé been ich mich toch mêt de fits gevalle, niks gebroëke meh 'n huts op m'nne kop! Zw: 'n huts wie 'nne kloomp Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
huts , huts , zelfstandig naamwoord
, "huts; WNT Wsch. de stam van 'hutsen' als zelfstandig naamwoord gebruikt; vooral in Z-Nederl. in de uitdrukking 'Met den huts' - in overvloed, bij de vleet, voor 't opscheppen, en ook: geheel, niet bij deelen. Brabantse spreekwoorden (Mandos): ze meej den huts hèbbe (Handschrift Daamen 1916) volop hebben, met hopen; N. Daamen (handschrift 1916) – ""huts - hij hee ze mar mit den huts (met den hoop, volop)""" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |