Woord: ineens
ineens , ien ins , in ins, inins
, tegelijkertijd, in eens. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
ineens , inins , inijnen
, tegelijkertijd, zonder ophouden, inijnen = opeens, plotseling; bij v. Dale wordt in beide beteekenissen opgegeven “ineens”. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
ineens , in ens
, plotseling. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
ineens , iniens , iniensen , bijwoord
, Ineens, opeens. Dialectische variant iniensen. | ’t Werd m’n ieniensen duidelek. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
ineens , inéns
, ineens. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
ineens , in ens
, ineens. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
ineens , iniens , bijwoord
, Var. als bij ien = 1. ineens, opeens Iniens scheut mij het in het zin (Sle), Toen het peerd ineens anhortte vul hie aachterover (Bal), Wij kunden altied best opschieten, mar zo iniens was het mis (Dwij), Hai ston inains veur mie (Vtm) 2. in één keer Ik kun het nich vinden, mar hij leup er ineins op an rechtstreeks (Bov), Wij kregen alles iniens (Klv), Zij hadden hum iniens te pakken meteen (Hgv), Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
ineens , inèns , inins
, ineens. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
ineens , inins
, ineens , Dé hit'tie zó'mér inins gekreege én't was zóó'ne stééreke vènt zód'de gezeed hébbe. Dat heeft hij zo maar ineens gekregen en het was zo'n sterke kerel zou je denken. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
ineens , iénens , bijwoord
, ineens , iénens VB: iénens begôs 't te rëngele.; ién-ens eensklaps ién-ens; ién-ens plotseling eensklaps; ién-ens Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
ineens , inens
, ineens Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
ineens , iniens , (bijwoord)
, ineens, plotseling. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
ineens , inins
, plotseling, ineens, opeens , Inins stónd ie vur de deur. Plotseling stond hij voor de deur. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
ineens , innins , bijwoord
, plotseling (Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
ineens , inins
, ineens, plotseling , Inins waas ’t aafgeloupe en inins waas d’r ouch weg. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
ineens , inins
, ineens, opeens Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
ineens , ineins , inéns, inèns , bijwoord
, ineens Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
ineens , inêene , bijwoord
, ineens; Inêene waar ik trug in de tèèd. Ik moes inêene òn vruuger dènke. (Tillie B.: pseudoniem van Nicole van Wagenberg; uit een column van haar website ‘Tilburgs Taolbuuroo’, 2012) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
ineens , inens
, ineens; plotseling Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. |