Woord: inwrijven
|
inwrijven , inwriewn , werkwoord
, inwrijvwen. Eenn wat inwriewn, iem. iets goed duidelijk zeggen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
inwrijven , ivrieve
, vreef in, haet of is igevreeve , inwrijven; inzepen. De maetjes ivrieve: de meisjes met sneeuw inwrijven. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
inwrijven , inwrieven , sterk werkwoord, overgankelijk
, inwrijven Ie moot er veur zörgen daj de rogge neet deurligt, inwrieven mit kaampferspiritus is best (Die), Most dei stoulen eerst goud inwrieven (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
inwrijven , inwrieven , werkwoord
, wrijvend doen indringen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
inwrijven , invrieven , (werkwoord)
, inwrijven. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
inwrijven , invrieve
, inwrijven Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |