Woord: jok
|
jok , jokkes , (bijvoeglijk naamwoord)
, jok, leugen. Het is al te maal jokkes. Zij hebben u jokkes verteld. Al weer jokkes. Bron: Bouman, J. (1871), De Volkstaal in Noordholland, Purmerend. |
|
jok , juks , jok , (zelfstandig naamwoord mannelijk)
, Jok, scherts. Alleen in de uitdr. uit juks, uit de juks, uit jok, om niet. || Het tegenovergestelde is uit de waars. || We knikkeren uit de juks, hoor. – Evenzo bij de 17de-eeuwse Hollanders om ’t jocks (DE VRIES, Warenar 104). – Vgl. Oost-Fri. juks, Hgd. jux, Lat. jocus, in dezelfde zin. Zie verder FRANCK op jok. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
jok , jóks , mannelijk
, gekheid, grap. Veur de jóks sjpeele: om keizersbaard spelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
jok , joks , uitdrukking
, Oit joks [O] 1. voor de lol 2. om niet (spel zonder inzet) Ook omt joks, uit joks; Uit joks 1. voor de lol 2. om niet (spel zonder inzet); Omt joks 1. voor de lol 2. om niet (spel zonder inzet) We speule omt joks We spelen zonder inzet Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
jok , joeks , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, flauwekul, plezier Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
jok , jook , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, joke , slechte binnenweg, vrouw, slordig gekleed Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |