Woord: kinderjaren
|
kinderjaren , kénjerjaore
, kinderjaren. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kinderjaren , kinderjaoren , meervoud
, kinderjaren Ik weet dat nog oet mien kinderjaoren (Gro), Hie komp nog weer in zien kinderjaoren hie is nog jong naor zien aolder weg soort tweede jeugd (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kinderjaren , kienderjaoren , zelfstandig naamwoord
, mv.; kinderjaren Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kinderjaren , kinderjören , (zelfstandig naamwoord)
, kinderjaren. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
kinderjaren , kinjerjaore
, kinderjaren , De kinjerjaore zeen de sjoeanste jaore. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kinderjaren , kènderjaore , zelfstandig naamwoord
, samenstelling uit meervoud van ‘kènd’, kind, en meervoud van ‘jaor’, jaar. kinderjaren; Cees Robben – ’k Denk wir aon m’n kènderjaoren... (19560512) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |