Woord: kinderkopje
|
kinderkopje , [soort bestraling] , kinderkö̀pkes
, Hobbelige veldkeien. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
kinderkopje , kienderkop , m
, kienderkoppe , kienderköpke , kinderkopje (soort basaltsteen in bestrating). Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
kinderkopje , kénjerköpkẹs
, bestrating met veldkeien. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kinderkopje , kinderköppies
, kinderkopjes (straatstenen). Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
kinderkopje , kinderkoppien , kinderheufien , het
, kinderkoppies , (Zuidoost-Drenthe, Noord-Drenthe). Ook kinderheufien (Zuidwest-Drenthe) = 1. kinderkopje Hie hef een mooi kinderkoppien tiekend (Sle) 2. kopje van kinderservies (Zuidwest-Drenthe, zuid) 3. veldkei, kassei De inmenning was verhard met kinderkoppies (Hijk), Dat was een straote van kienderheufies kasseien (Mep), ...en die kinderheufies waren arg bobbelig (Dwij) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kinderkopje , kienderkoppien , zelfstandig naamwoord
, et 1. hoofd van een kind 2. ronde keisteen in bestrating Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kinderkopje , kèìjnderköpke
, kinderhoofdje Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
kinderkopje , kienderkoppe
, straatstenen, vierkant gehakte stenen Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
kinderkopje , kinderkùpke
, veldkei, kinderkopje Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
kinderkopje , [maaskei] , kinjerköpke , (onzijdig)
, kleine, ronde maaskei , In Thoear zeen sjoean petroeane gelag(d) mèt kinjerköpkes. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kinderkopje , kîndjerköpke
, kîndjerköpkes , (verkleinwoord) maaskei, ronde Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kinderkopje , kènderköpke , zelfstandig naamwoord
, kinderhoofdje; veldkei voor bestrating; R.J. waor ge int waandele kènderköpkes vuult; Ut kèend is mee zun kopke op de kenderkopkus gevalle... (Hein Quinten, Tilburgse spreuken; ca. 1990); De straot, et wegdek op zen Nederlands gezeed, waar vur fietsers un straf, om daor deur te moeten, over die hobbelkaaien. Echte kenderköpkes waren et, ingevoerd vanöt den Bels. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006); Daor waar nog meer veraanderd, nèè die rotkaaie, die kènderköpkes, laage der aaltij nog, dus dur de straot fietse nog steeds nie òn te raoje. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 2, Tilburg 2007); Jan Naaijkens, Dè's Biks (1988): kènderköpkes - de grote 'Bèlze kaaje' staan bekend als kènderköpkes Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |